اثر میانجی فرهنگ‌سازمانی بر رابطه بین سبک‌رهبری مدیران و خلاقیت کارکنان (مورد مطالعه: بیمارستان مدرس شهرستان ساوه)

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سبک­رهبری مدیران بر خلاقیت کارکنان با توجه به نقش میانجی فرهنگ­سازمانی در سال 1391 در بیمارستان مدرس شهرستان ساوه انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل 299 نفر از کارکنان بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده 168 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع­آوری داده­ها بر اساس سه پرسشنامه سبک­رهبری MLQ، خلاقیت تورنس و فرهنگ سازمانی دنیسون انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش مدل­سازی معادلات ساختاری و به کمک دو نرم­افزار  LISREL 8.8و Smart PLS 2 در دو بخش مدل اندازه­گیری و بخش ساختاری صورت پذیرفت. در بخش مدل اندازه­گیری ویژگی­های فنی پرسشنامه بررسی گردید و اصلاحات لازم اعمال شد و در بخش ساختاری، ضرایب ساختاری مدل برای بررسی فرضیه­های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از تأثیر مثبت و معنادار سبک­رهبری مدیران بر خلاقیت کارکنان از یک سو و از سوی دیگر تأثیر معنادار متغیر میانجی فرهنگ سازمانی بر رابطه­ی میان سبک رهبری و خلاقیت می­باشد.